Makaleler

Sınıfta Kırılganlığı Yenmenin Formülü

Bağlılık hissetme yetisi evrenseldir. Tüm hayvanlar ve insanlar yaşadıkları türe ve grupa dair kabul görmek; ait olmak isterler. Nörobiyolojik olarak bağlılık bizim temel ihtiyacımızdır. Dışlanma insanoğlunun en büyük korkusudur. Bunun altında da aslında utanç duygusu vardır. Bendeki eksik şeyi görüp ya beni sevmezlerle duygusu yani ‘yetersizlik anksiyetesi’ ile insan başetmeye çalışıp durur. Bu da bizleri kırılgan yapar.

Mesela veli toplantılarında öğretmenler en çok şunu duyar; ‘Anlamadığını parmak kaldırıp soramıyor,çekiniyor’. Bu çekinmenin altında konuyu anlamadığını sınıf içinde paylaşmanın; öğrencinin diğerlerince ‘aptal’ olarak algılanacak düşüncesi yatıyor. Utanç ve sonrasında gelen yetersizlik hissiyle yüzleşme…Kendinizi hatırlayın, sözlüler yazılı gibi değil; tüm sınıfın önünde olduğundan öğretmen sizi görmesin diye gözlerinizi öğretmenden uzağa çevirip sıraya sığınırdınız. Peki bu kırılganlıktan kaçmak yerine onun kabulü için neler yapılabilir?

http://i.huffpost.com/gen/1175103/images/o-LONELY-CHILD-facebook.jpg
http://i.huffpost.com/gen/1175103/images/o-LONELY-CHILD-facebook.jpg

Kırılganlıkla ilgili yapılan araştırmalarda kırılganlığı yenen insanların özellikleri şöyle sıralanmıştır;

  • Bu insanlar sevgiyi hakettiklerine, buna layık olduklarına inanıyorlar.
  • Güçlü sevgi ve bağlılık duydukları ilişki ağları var.
  • Kusurlu olma cesaretine sahipler.
  • Önce kendilerine sonra başkalarına karşı yumuşa ve merhametliler…
  • Kendileri olmak için kimin gitmesi gerekiyorsa onu bırakıyorlar,bağımlı değiller.
  • Kırılganlığı uyuşturmak yerine (ilaçlar vb) onu kabul edip,kucaklıyorlar.
  • Her işi ve her kişiyi ‘mükemmelleştirmeden’ uzaklar.
  • Kesin yargılı değiller.

Kısaca kırılganlığı yenmenin formülü esneklik yani; önce kendine merhamet göstermekten geçiyor. Kendimize anlayışlı, nazik olup içimizdeki katı ebeveyn yanı durdurmalıyız. ‘Yeterliyim’ demeli, kendimizi olduğumuz gibi kabul etmeliyiz. Kırılma hissi yaşadığımızın göstergesi; onun da hayata dair bir şey olduğunu cebimize koyup ileriye bakmalıyız. Sevgiyi hissettiğimiz ilişkilerin içinde yer alarak kendimizin sevilmeye değer olduğunu her an hissetmeliyiz.

Sınıfta bu kırılganlığı öğretmen olarak yenme yöntemi çocukları koşulsuz olduğu gibi kabul etmek. Onları gerçekten sevdiğinizi hissederlerse bir şeyi yapamadıklarında da bu durumu kolay atlatacaklardır. Zira merhamet ve gerçek bir ilişki kurmak kırılganlığa dair tek çözüm.

Ayrıca bir öğretmen olarak eksik yanlarınızı da çocuklara gösterin. Öğrencilerinize mükemmel, ideal bir insan imajı vermek yerine gerçek ve doğal yanınızı gösterin. Örneğin akıllı tahta da kötü bir çizim yapmak ya da bir oyun sırasında hızlı koşamamak gibi zayıf yönleriniz olduğunu öğrencilerinizin hissetmelerine izin verin. Öğrencinin hayatında model aldığı öğretmeninin de zayıf yönleri olduğunu bilmesi kendilerinin de zayıf yönlerini kabul etmelerini sağlayacaktır.

Son olarak Kazancakis’in bir sözü ile bitireyim: ‘İnsanız,affet’.

Aliye Mürvet Oğlu
Latest posts by Aliye Mürvet Oğlu (see all)